Oog voor Gedrag

Aan de thema-tentoonstelling ”Oog voor Gedrag” -van 4 oktober t/m 27 december 2008– namen 69 kunstenaars deel.

Jan Meijs - Net te laat


Jan Meijs - Net te laat


Kuifcaracara - Polyborus plancus (J.F. Miller, 1777)
Crested Caracara / Schopfkarakara / Caracara à crête

Halsbandleguaan - Crotaphytus collaris (Linnaeus, 1758)
Common Collared Lizard / Halsbandleguane / Lézard à collier

De kuifcaracara kan met zijn lange poten snel rennen, wat hem in staat stelt reptielen, amfibieën, knaagdieren en insecten te vangen. Hij lust bijna alles wat op de prairies van Noord-, Midden- en Zuid-Amerika aan eetbaars te vinden is. Desnoods keert de slimme vogel met zijn klauwen stenen en keien om, in de hoop daar een verscholen hapje te vinden. De opportunist eet ook vis en aas. De caracara die ik in het droge Texaanse landschap heb geschilderd, houdt een halsbandleguaan stevig in de greep. De kleurige hagedis lag op een rots naast een ”prickly poppy” –een stekelige papaverachtige– waarschijnlijk te zonnen en was net te laat om zijn belager te ontglippen.

techniek: aquarelverf
formaat: 77 x 57½ cm


<< previous 37 uit 69 next >>
Return



Om te overleven moeten dieren vanaf de geboorte tot de dood tal van obstakels overwinnen. Deze hindernissen zijn nagenoeg voor alle organismen gelijk, of het nu walrussen, wenkbrauw albatrossen, wormsalamanders of wantsen zijn. Ze moeten allemaal opgroeien, voedsel, beschutting en een partner zoeken, communiceren en vijanden te slim af zijn. Hoe elke soort "the struggle of life" voltooit en uiteindelijk zijn genen doorgeeft aan volgende generaties is evenwel ongekend divers en doet onderzoekers nog geregeld achter de oren krabben. Gedrag blijkt een wereld vol merkwaardige, mysterieuze én indrukwekkende geheimen.
„Kortom, een boeiend onderwerp voor onze eerste thema-tentoonstelling”, zegt galeriehouder Willem H. Smith. „Veel kunstenaars trekken geregeld de wildernis in en verdiepen zich soms zodanig in een diersoort dat zij zich er haast mee vereenzelvigen. Het komt zelfs voor dat ze facetten van gedrag visualiseren die nooit eerder door fotografen konden worden vastgelegd.”
Hij noemt als voorbeeld de broedzorg van het houtsnipwijfje. „Bij gevaar klemt ze haar jongen tussen de poten en brengt ze de kuikens een voor een vliegend in veiligheid. Kees van der Wal, jarenlang koddebeier op Schiermonnikoog, had driemaal het geluk het transport met eigen ogen te aanschouwen. Helaas heeft nog niemand dit verbluffende fenomeen kunnen fotograferen. We ‘behelpen’ ons voorlopig met Archibald Thorburn en Rodger McPhail, Britse natuurschilders die dit gedrag met hun penselen prachtig vastlegden.”
De 69 schilders en beeldhouwers maken de bezoeker deelgenoot van hun fascinatie voor een van de meest interessante  takken van de biologie. Deze aanpak is op het gebied van ”wildlife art” in Nederland nooit eerder vertoond.

© Kunstgalerie Oog voor Natuur